Lockdown dag 14
Stress, papieren, stress.
’s Morgens wordt er nog wat geregeld voor de bus, zitten we samen, worden er documenten rondgestuurd, gegevens opgevraagd. En dat gaat zo een halve dag verder, maar papieren hebben we nog niet gezien. Lukas is het SPOC (single point of contact) met de ambassade, om die mensen wat ruimte te geven, en dat doet hij goed. Isabelle houdt zich bezig met de papieren voor de bus en dat doet ze ook goed. En toch heb ik ook stress, want zolang we geen papieren hebben, is er niets zeker.
’s Middags ga ik even naar de winkel achter een hoop koeken en wat fruit voor de busrit. Ik besluit ook nog even te passeren aan de bankautomaat. Daar staat een rij volk aan te schuiven, mooi op anderhalve meter van elkaar, maar dat is, gelukkig voor mij, voor het kantoor. Na nog wat cash afgehaald te hebben, keer ik terug. Onderweg zie ik een andere gast van de guesthouse tegengehouden worden, op dat moment besef ik dat ik mijn paspoort niet bij heb. Ik versnel mijn pas en geraak zonder controle in de guesthouse.
In de namiddag staat er een call gepland met vrienden in Belgie. We prutsen wat met Hangouts met Whatsapp, er zijn wat problemen met de wifi, maar dat kon de pret niet bederven. Het was superleuk om de zorgen van de dag even aan de kant te kunnen zetten en gewoon te kunnen praten en lachen.
Koken met de ingredienten die er nog zijn (want alles moet op tegen woensdag), altijd een uitdaging, maar ik kan er nog iets redelijks van maken. Na mijn avondmaal komt de verlossende boodschap dat onze documenten er zijn. Alles komt goed. Daarna nog wat conversaties over de terugkeer, een vervolgreis, heimwee, reislust, … Daarbij komt het besef dat ik mogelijks (heel) binnenkort terug in Belgie ga zijn. Daar had ik nog niet veel over nagedacht, maar nu wel een beetje, extra stress. Lukas komt met de oplossing, een spelletje Catan, ideaal om de zinnen nog wat te verzetten.
Net voor het slapengaan komt de beloofde nieuwsflash van de ambassade binnen waarbij ze de vlucht, voorlopig gepland voor zaterdag, en het vervoer vanuit het binnenland aankondigen. Onze route staat er ook bij, wat raar is, want die hebben we zelf geregeld en hebben we ook al de documenten voor. Verder al goed nieuws!
Nu nog wat yoga om terug te kalmeren.